header

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 18

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

تعیین محل نزاع در مشتق
1. بر حال حقیقت برآینده مجاز و اسناد فی الحال به اعتبار گذشته محل اختلاف.
2. معیار زمان اسناد است نه زمان نطق.
3. اگر سه زمان بود: زمان نطق - زمان استناد و زمان تلبس داخل در نزاع است.
4. مشتق ادبی و صرفی مراد نیست.مشتق قابل حمل بر ذات در منطق نه در نحو مراد است.مثل مصدر،فعل ذات و ذاتی و محمولات بالصمیمه از محل بحث خارج است.
5. مشتق به وصف کونه مفردا مراد نیست که زمان در مشتق ماخوذ باشد. مصحح تلبس و استناد است نه چیز دیگر

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 17

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

نقاط مورد اتفاق در مشتق از جهت اطلاق حقیقی یا مجازی
نقطه مورد اتفاق - موقعیت مساله - ثمره بحث در اجتهاد بالمعنی الاعم و بالمعنی الاخص
کلام فخر رازی در ذیل آیه‌ی 124 سوره مبارکه بقره (لاینال عهدی الظالمین)
کانا مشرکین (قطعی) و کل مشرک ظالم (به حکم ان الشرک لظلم عظیم) و الظالم لایناله عهدی (به حکم آیه)
استدلال از طریق اطلاق حقیقی ظالم بر ایشان در زمان خلافت

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 16

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

بررسی نهایی کلام امام حسن و امام هادی علیهما السلام
بیان توسعه در مصداق روایت امام هادی علیه السلام
بیان نتایج 5 گانه از کل مباحث مطرح در امر رابع
امر پنجم در مشتق - طرح محل نزاع

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 15

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

درس اخلاق: حدیث امام حسن عسکری علیه السلام: قلب الاحمق فی فمه و فم الحکیم فی قلبه.
حکمت در قرآن 20 مرتبه آمده است. کار امام علیه السلام در کمی و محسوس کردنِ امر کیفی و نامحسوس.
نشانه های احمق و حکیم: 1. بدون تامّل و فکر، با تامّل و فکر
2. مبتذل گو و پر حرف، گزیده گو و کم حرف
3. حوصله شنیدن ندارد، بیشتر شنوا است
4. رهای از شریعت، هاله ای از شریعت بر گفته اش سایه افکنده.
قصه محدث مجلسی و رفتارش با سید محمد عاملی و استاد میرزا علی حکمی و علامه امینی
ادامه درس:
نقل دو روایت از امام مجتبی و امام هادی علیهما السلام.
تحلیل رفتار دوم امام علیه السلام در این دو حدیث.