بیان کلام محقق خویی در مورد اخذ اجرت بر نیاحه

جلسه سی‌ و پنجم 1400-1402
جلسه دوازدهم 1401-1402
تحقیق در حکم تصفیق و رقص
تصفیق بما هو هو حرام نیست مگر عنوان ثانوی عارض شود یا شغل شخصی تصفیق در کنار یک مجموعه‌ای از مثل آلات موسیقی، رقص و ... باشد فتامل
آیا عنوان ثانوی واسطه در ثبوت است یا واسطه در عروض
آیا تشخیص عنوان ثانوی کار فقیه است
ابزار شناسی عنوان ثانوی
در اثبات حرمت رقص به چهار دلیل تمسک شده است
1. انه من اللهو و اللعب
2. روایت سکونی
3. روایت سلیمان
4. مرسله عوالی
بررسی دلیل اول
دلیلی بر اینکه هر لهو و لعبی حرام است نداریم
ضمن اینکه رقص با بعضی از اغراض صحیح لهو نیست
نسبت به روایات باید گفت برخی ضعف سند دارد و دلالت
و برخی ضعف دلالت به طوریکه نمینوان از آن مطلق حرمت رقص را استفاده کرد.
نقد کسانیکه دلالت این ادله را واضح دانسته اند

6. بررسی ادعای قطع به این که روش واضعان وضع الفاظ برای مرکبات تام است. وجه صحیح آن و وجه باطل آن.
وجه صحیح: غرض واضع در بیان مرامش به مرکب تام نظر دارد هر چند امتداد دارد و شناور است.
وجه باطل: از اول تصور کامل دارد با همه قیود و لفظ را برای آن وضع می‌کند.
7. لا موضوع للقول بالوضع للصحیح او للاعم زیرا نه وضعی هست و نه وضعی هست و نه تسمیه ای جدا از چند استعمال. مگر بر همین استعمال ها نام وضع گذاشته شود.
ابتدا در صحیح به کار رفته ولی در امتداد در اعم استعمال شده بدون احساس مجاز. عدم ثمره بر این استعمال.
نتیجه: 1. ما به وجه مرسوم نهه قائل به وضع صحیح هستیم و نه اعم.
2. تصویر جامع معنا ندارد. 3. ثمره‌ای که گفته‌اند مترتب نیست.

تحقیق: 1. علت وضع احتیاج بشر است. و از احتیاج ها اخبار از ماضی و آینده و حال است. لذا دو هیأت آورده و استعمال هیچ یک را به جای دیگری اجازه نداده است مگر با عنایت و مجاز.
2. در اختصاص هیأت ماضی برای ماضی و مضارع برای حال و آینده چند وجه متصور است:
الف. اخذ زمان به عنوان مدلول تضمنی و اسمی مثلا أمس در ضرب اخذ شود.
ب. هیأت برای نسبت متقید به سبق زمانی در نسبت به مسندالیه در ماضی (تقید داخل لکن قید خارج) و عدم سبق زمانی در نسبت به مسندالیه در مضارع
ج. آن چه قبلا گفته شد. اگر با وجه قبل متفاوت باشد.
3. وجه اول قابل التزام نیست چون معنای ضرب«زید و گذشته» نیست و متعین وجه دوم یا سوم است.
غیر واقعی بودن نزاع