مساله دوم
مفاد و مجعول در استصحاب چیست؟

آیا معنای صحیحح «ما جعله الشارع صحیحاً علی وجه الحقیقة الشرعیة» است؟ آیا این بحث متوقف بر ثبوت حقیقت شرعیه است؟ مرحوم آخوند: بنا بر عدم ثبوت حقیقت شرعیه تصویر نزاع مشکل است. غایة ما یمکن ان یقال:ان النزاع وقع فی الاصل فی ان هذه الالفاظ المستعملة مجازاً فی کلام الشارع استعمالها فی خصوص الصحیحة او الاعم؟
و علاقه بین معنای لغوی و کدام استعمال ملاحظه شده است تا با استعمال شارع و وجود قرینه صارفه از معنای لغوی بر آن وجه حمل می‌شود؟
کلاً در مساله اختلاف است: توقف و عدم توقف. کلام محقق قمی بر عدم توقف.
اقول: باید دید نزاع در کلمات ائمه علیهم السلام هم هست، در این صورت توقف ندارد و ...
فی تصویر الجامع: بنابر هر دو قول باید تصویر جامع شود و تصویر جامع بنابر صحیحی شدن آسان است.

تنبیه هجدهم
اضرار به غیر انسان مومن و بیان برخی از مصادیق اضرار به انسان

لزوم مدیریت اصل 86 قانون اساسی - لزوم ارائه ساز و کار و شیوه اجرایی مناسب برای این اصل - اصل عدم مصونیت در زمان شک - دلیل شرعی اثبات و قبول اصلِ مصونیت و دلیل ردّ آن. بسط مصونیت تنها به دلیل مصلحت ملزم شرعی است. نهاد تشخیص ضرورت بسط کارشناس مصداق و مجتهد است. داشتن دادگاه هایی خاص در ایران و غیر ایران برای رسیدگی به تخلفات برخی از مقامات و اشخاص به معنای مصونیت نیست.