قواعد فقه جزا (1401) - جلسه 8
استصحاب استقبالی در کشاکش قبول و رد
دلالت برخی نصوص بر لزوم صبر تا یکسال و اعتبار مطلق حکم قضایی پس از آن
خارج فقه القضاء (1401-1402) - جلسه 68
کلام المیزان در تفسیر آیه استجئار و امان - قوله تعالی: حتی یسمع کلام الله غایة استجئار و اجاره است و حکم به آن مغیّی میشود.
نقد کلام المیزان - بررسی مساله فارغ از دلالت آیه و با توجه به آیه - در فرض اول معیار وجود مصلحت شرعی در امان است برای مستأمِن یا کشور یا مسلمانان و نوع انگیزه مهم نیست.
برخی مفسده را کافی میدانند. متن لمعه و شرح آن از برخی کفایت عدم مفسده را نقل میکنند.
البته داشتن داوری در مرز وجود مصلحت یا صرف نبود مفسده حتی از کارشناس مصداق مشکل است و اقتضای قاعده اعتبار مصلحت است.
نسبت به اعتبار امان از آحاد برای آحاد میتوان بحث هایی داشت اما نباید مساله را سطحی انگاشت.
خارج فقه القضاء (1401-1402) - جلسه 97
اعتماد فی الجمله بر ابزارهای علمی نوین یک ضرورت است.
البته نباید اختلاف شرایط و موارد را نادیده گرفت. نقد برخی گفته های پیشین مثل ردّ مطلق یا اشتراط به علم آور بودن (یا اطمینان بخش بودن) به طور مطلق - کفایت ظن در برخی موارد - اختلاف مبانی فقهی- اصولی در این باره و تأثیر آن در مساله. مثل اختلاف در حدود قاعده قرعه یا قبول و ردّ قاعده عدل و انصاف( این قاعده غیر از قاعده عدل و تنصیف یا عدل و مساهمه است).
اختلاف نظر نسبت به شرایط شاهد و رأی صحیح در این باره. رأی صحیح در این باره همان است که از روایات(و نه متون فقهی) استفاده میشود. تعدد،جنسیت خاص و عدالت -به معنای فقهی آن- لازم نیست.
افاده اطمینان و وثوق کافی است مگر در موارد استثناء.
مقدمه اصول فقه (1401-1402) - جلسه 98
درس اخلاق: امام باقر علیهالسلام: اتّقوا المحقرات من الذنوب فانّ لها طالباً.
سبکانگاری ذنوب از حالات خطرناک برای اخلاق انسان است - سبکانگاری اعدی عدو را(این تعبیر از برخی روایات است که:اعدی عدوک نفسک التی بین جنبیک) حریص بر انجام گناه میکند - انسان سیر خورده بوی دهانش را دیگران میفهمند - سبکانگاری گناه گاه شامل همین سبکانگاری میشود و اینجا است که فاجعه است.
مقابله اصل عدم سببیت با اصل عدم اعتبار ما شک فی اعتباره - ان قلت: اصل اول مسبب از اصل دوم است - قلت: نسبت سبب و مسبب شرعی بین این دو نیست.
نسبت سبب و مسبب شرعی جایی است که دو موضوع باشد با دو استصحاب مختلف و یک استصحاب اثر دیگری باشد.