اشکال بر وجه چهارم محقق نایینی از محقق خویی
1. جامع اتصاف ذات به مبدأ اعم از منقضی و متلبس
2. جامع عنوانی و انتزاعی
دفاع از وجه چهارم محقق نایینی از محقق روحانی با چند مقدمه:
1. معانی حرفی از سنخ وجود است نه مفهوم
2. هر معنا مغایر دیگری است لتغایر الوجودین
3. نسبت مبدأ به ذات در حال تلبس با نسبت مبدأ به ذات در حال انقضاء متفاوت است.
4. وضع للاعم جامع می‌خواهد که در این جا وجود ندارد.
پس برای خصوص متلبس وضع شده است.
ردّ این دفاع به منع مقدمه چهارم است که وضع للاعم با تصور اعم به نحو مجموع نیز میسّر است.به علاوه مقدمه اول هم مشکل دارد.

یمکن ان یقال: ادله تقلید از شمول نظر غیر اعلم قصور دارد حتی اگر تعارض نباشد نتیجه با دلیل دوم یکی می‌شود لکن با لازمه آن متحد است نه با خود آن.
در نقد دلیل سوم گفته شده: روایات ضعف سند دارد به علاوه دلالت بر مراد ندارد.اما مقبوله ابن حنظله راجع به قضاوت است و لذا صفاتی مورد عنایت واقع شده که در باب فتوا مطرح نیست.
اما عهدنامه مالک نیز دلالت ندارد و راجع به باب قضا است و دلالت بر افضلیت مطلق دارد.بقیه هم سند ندارد.
در نقد دلیل چهارم(عقل) گفته شده: اقرب اقتضایی صغرا دارد لکن معلوم نیست ملاک اعتبار باشد - اقرب فعلی صغرای آن تمام نیست. گاه فتوای غیر اعلم مطابق فتوای اساطین گذشته است با این که عنوان هالم و فقیه بر هر دو صادق است؟
در باب اخبار بینات و ... معیار نیست با این که در آن جا هم اخبار و بینات هم طریقیت دارد.

اصول قفه کاربردی قضایی جزایی
دانشگاه رضوی مشهد
شرطیت یک پدیده یا مانعیت ضد آن
کلامی از شیخ انصاری در اینباره
اصل شرطیت
پرونده سوم
رجوع از هبه مهریه و احکام آن
براساس رای شعبه 126
دادگاه حقوقی تهران در 12 اردیبهشت 91
شعبه چهار دادگاه تجدیدنظر استان تهران در 21 آبان 91

مرکز فقهی ائمه اطهار علیهم السلام
ادامه گفتگو از مساله یازدهم
زعامت و مرجعیت
تعیین دقیق محل نزاع و پیش انگاره های گفتگو
تفکیک زعامت از مرجعیت فعلیه
مشکل شرعی ندارد هرچند اولویت بر عدم تفکیک است
شانیت مرجعیت به معنای صلاحیت برای استنباط در زعیم کافی است
شبهه ناهمسویی تصمیم زعیم و مرجعیت تقلید و حل آن