فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 88
نسبت لزوم ترجیح به اورعیت به جمعی از فقهاء.
استدلال محقق حکیم بر اندیشه لزوم: اقتضای اصالت تعیین در دوران امر بین تعیین و تخییر. اطلاقات شامل صورت اختلاف نمیشود.بنای عقلا نیز شامل صورت اختلاف نمیشود.
البته در دوران امر بین افضل و اورع، افضل مقدم میشود لبناء العقلاء علیه.
نقول: فرض سید حکیم بر انگاره اختلاف است ایشان از ادله روایی استفاده نمیکند. ادلهای چون مقبوله ابن حنظله و موثقهی داود بن حصین.
اقوا وجه عدم اعتبار اورعیت: اورعیت دخالتی در ملاک حجیت ندارد بلکه امری خارجی است. نقد بر محقق حکیم که بنای عقلا بر تخییر در فرض اختلاف جاری نیست.
نقد مححق خویی بر کلام بعض المشایخ.
فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 97
توضیح "و ان امکن الاحتیاط" در متن
لما عرفت من جواز الاحتیاط حتی با امکان احتیاط
اقتراح نسبت به مساله چهارده
یجوز الاخذ من غیر الاعلم الا اذا خطاء الاعلم رای غیره
مساله 15
اگر مجتهدی که بقا را جایز میداند فوت کند در این مساله نمیتوان از او تقلید کرد
تتمیمات این مساله در مساله 26 و 61 عروه میباشد
انتقال بحث از مساله 26
قاعده لاضرر و استصحاب (93-94) - جلسه 46
اخلاق
ویژگی های نبی مکرم در کلام امیر حکمت و بیان
بیان روایت سوم باب استصحاب
قاعده لاضرر و استصحاب (93-94) - جلسه 49
بیان کلام فقها در این روایت
شیخ انصاری و محقق خراسانی