فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 110
محقق خویی: در مجتهدین متفق استناد لازم باشد آیا استناد به واحد معین لازم است یا استناد به جامع یا مجموع کافی است؟
- به هر کدام حتی غیر اعلم کافی است؛ چون ادله حجیة فتوا میآید.
- به طبیعی ملغی عنه الخصوصیات کافی است مثل سایر حجج
- اما به مجموع به معنای کل با ضم بعض منافات با حجیت کل واحد دارد.
- به جمیع (عام استغراقی) تنها محذور لغویت دارد ولی محذور متقدم را ندارد.
نقد و تحقیق (نقد فرآیندی و برآیندی)
در صورت اتفاق استناد به خصوص مفضول یا به خصوص افضل چه معنا دارد؟ اشکال روشی که بر محقق حکیم وارد است.
نقد کلام محقق خویی در کفایت تقلید از مفضول به دلیل اطلاق ادله (ادلهی در کار نیست!!)
فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 41
متن مساله 9: 1. الاقوی جواز البقاء علی التقلید المیت 2. و لایجوز تقلید المیت ابتداء
اقوال: مشهور در فرع اول و دوم قائل بمنع هستند ولی مخالفت هایی شده است. برخی از این مخالفت ها در نگاه اول این است.
1. جواز مطلقا 2. اگر حیات میت را درک کرده و لو تقلید نکرده جایز است. 3. اگر در وقت تمیز تقلید کرده میتواند باقی باشد. 4. در فتاوای موافق با احتیاط میتواند باقی باشد اگر یاد گرفته است. 5. اگر عمل کرده و میت اعلم باشد میتواند باقی باشد. 6. اگر حتی احتمال اعلمیت میت میدهد میتواند باقی باشد. 7. جایز است بقاء اگر عوامل اختلال حواس قبل از مرگ پیش نیاید. 8. اگر عمل کرده یا بنابر عمل داشته.
کلام دقیق محقق عراقی در پاورقی صفحه240 و مقایسه آن با کلام مرحوم رفیعی قزوینیدر صفحه 241 کلام آقای میلانی صفحه 241
9. اگر مقدار معتنا به تقلید کرده بقاء جایز است.
فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 43
مساله بقا را در 11 محور تا مساله 62 مطرح کرده است.بهتر بود کنار هم قرار میگرفت.
اشاره به ادعای محکم اجماع از شیخ در مساله صعوبة الامر فی المسالة - دو رأی مختلف از محقق بروجردی و رأی نهایی به جواز به دو شرط؛ عمل کرده باشد در آن مساله و به حیّ عدول نکرده باشد.
نسبت به شروع تقلید از میت عدم جواز واضح تر است، هر چند به برخی اخباریین و میرزای قمی نسبت جواز داده شده است.البته در صحت نسبت به اخباری ها تأمل است.پس گفته نشود: به دلیل عقلی یا عقلایی بودن مساله، مساله خالی از سختی است.
التتبع فی المتون و ادلة الارآء.
فقه جزا - فارابی [دو واحد - مقطع ارشد] (1402-1403) - جلسه 8
کاربست دوم
ادامه گفتگو از ضمان یا عدم ضمان جانی نسبت به هزینه های درمان و مازاد بر دیه و از کار افتادگی
ادله عدم ضمان
اصل عدم
دو اطلاق مقامی ادله مبین دیات
کارکرد گرایی و اسم گرایی و هویت گرایی
ضابطه این موارد
سقوط حله، شتر و درهم از انواع دیه
ماهیت دیه
سند در فقه نه ملاکات و مناطات
عوض شدن هویت حله
عوض شدن کارکرد شتر