مشهد مقدس - دانشگاه علوم اسلامی رضوی
جلسه هفتم دکتری فلسفه فقه
25 دی 1403
بیان موضوع و تشخیص مصداق، فقیه یا عرف
ادامه جلسه قبل
براساس فقه و عرف صص353 تا 392
همراه با ارائه کنفرانس با عنوان گستره اجتهاد و فقه از فقه و مصلحت صص 224 تا 235

سه جریان در فقاهت
تشکیل کرسی های نقد، مناظره و نظریه پردازی
صیانت از فقه و تراث
لزوم معیت سه گانه قرآن ، سنت و عقل
خود حق پنداری مطلق
نفی علی الاطلاق اندیشه های دیگران

تحقیق در مساله با بیان چند امر:
1. آیا برای عقل می توان حق امر و نهی درست کرد؟
تفسیری جدید از قاعده ملازمه
2. حکم یا ادراک استعلای عقل قابل تخصیص نیست و نقد محقق خویی با این بیان - نقدی دیگر بر کلام محقق خویی در مورد صبی.
3. عقلی که در این جا مطرح است عقل با کارایی سندی و قاعده ملازمه نیست بلکه عقل ابزاری است که پس از حکم شرع یا در آستانه ورود حکم شرع می آید، داوری می کند و مکلف بدون آن ایمن از عقاب نیست. مثل حکم عقل به وجوب اطاعت و حرمت معصیت

فی البحث عن وجوب المعرفة و تعلم الاحکام - وجوب مقدمه قبل از وجوب ذی المقدمه بنا بر تفسیر مشهور در واجب مشروط وجه ندارد.
لکن نسبت به تعلّم احکام گفتگو است. برخی گفته اند:
1. لایبعد القول بوجوبها لا بالملازمة بلکه از باب استقلال عقل تنجیز احکام به مجرد قیام احتمال آن ...
2. وجوب تهیّئی
3. در خصوص تعلّم احکام از مبنای شیخ استفاده شود نسبت به غیر بالغ کار سخت می شود - نقد کلام محقق خراسانی.