تحقیق در مساله با بیان چند امر:
1. آیا برای عقل می توان حق امر و نهی درست کرد؟
تفسیری جدید از قاعده ملازمه
2. حکم یا ادراک استعلای عقل قابل تخصیص نیست و نقد محقق خویی با این بیان - نقدی دیگر بر کلام محقق خویی در مورد صبی.
3. عقلی که در این جا مطرح است عقل با کارایی سندی و قاعده ملازمه نیست بلکه عقل ابزاری است که پس از حکم شرع یا در آستانه ورود حکم شرع می آید، داوری می کند و مکلف بدون آن ایمن از عقاب نیست. مثل حکم عقل به وجوب اطاعت و حرمت معصیت

ادامه شرح مساله 54 و مسائل مربوط - ولی در احکام شک و سهو به حجت خود مراجعه کند ولی در اصل وجوب و مقدار آن و کیفیت واجب به حجت میت رجوع می کند.
کلام سید از اشاره به متبرع، مأذون و نایب خالی است. اشاره ای به ماهیت نیابت.
تعلیقه های وارد بر سه متن مورد اشاره
1. برخی گویند وکیل باید به حجت خود مراجعه کند.
2. تفصیل برخی مانند محقق سید تقی قمی (نقد آن)
3. قائلان به احتیاط فتوی یا احتیاط