header

فقه هنر (1400-1401) - جلسه 12

فقه غنا و موسیقی
تفاوت غنا و موسیقی
غنا به معنای آواز خوانی و موسیقی به معنای نواختن آلات است.
گزارشی از مکاسب شیخ انصاری از غنا
موقعیت فقهی حرمت غنا :
لا خلاف فی حرمته فی الجملة
موقعیت شرعی غنا
اشاره به روایات وارد در ذیل آیات قرآنی
اشکال بر استدلال بر این روایات از طرف شیخ :
غنا از جنس صوت است و این روایات، غنا از جنس صوت را ثابت نمیکند.
پاسخ شیخ به این اشکال و استنتاج حرمت غنا از جنس صوت
داده های لغت راجع به تفسیر غنا
نقد نظر شیخ

مقدمه اصول فقه (1401-1402) - جلسه 15

مقدمه اصول فقه (1401-1402)

یوجب تصور خاص تصور عام را واقعا قهرا وضع عام و موضوع له عام می‌شود. چنان که تصور عام یوجب تصور خاص را (وضع عام و موضوع له خاص) اما صرف تصور خاص تصور عام نیست (پس وضع خاص موضوع له عام نداریم).
وجه اشتباه محقق رشتی به گمان صاحب کفایه در تصویر وضع خاص و موضوع له عام.
1. بنابر همه مبانی در وضع این گفتگو ها وجود دارد و لو آهنگ بحث با تفسیر وضع به تخصیص می‌سازد.
2. مراد از عموم اگر شمول باشد مشکل می‌شود، زیرا شمول داخل در حریم معنا نیست و اگر کلی بودن در مقابل جزیی حقیقی باشد باز هم مشکل دارد، زیرا کلی بودن نیز داخل در حریم معنا نیست.
3. حصر در 4 قسم عقلی نیست و لو برخی نعابیر چنین القا می‌کند.

مقدمه اصول فقه (1401-1402) - جلسه 30

مقدمه اصول فقه (1401-1402)

2. ما معتقد به وجود رابط در خارج هستیم و دلیل آن وجدان است.مثل وجود عرض - هر چند اضعف از وجود عرض است.
نبود محکی عنه در خارج بالاستقلال دلیل بر عدم آن نیست؛ نظیر کلی طبیعی و به صرف تعمّل عقلی نیست.
مکتب اسمیون (نومینالیزم) وجودی برای کلی طبیعی قائل نیستند.
3. تطبیق مجدد بحث بر "زید فی الدار" در این مثال 5 وجود، هست. با نبود"فی" ما 2 وجود بیش نداریم و بقیه با آمدن "فی" می‌آید.
در اینجا سه گزینه وجود دارد: "فی" دال بالمطابقة بر 2 وجود عرض باشد و بالالتزام دال بر نسبت، بالعکس.
دال بر هر سه بالمطابقة باشد. صحیح این است که بالمطابقة دال بر نسبت است و بالالتزام دال بر عرضین.

خارج فقه القضاء (1401-1402) - جلسه 101

خارج فقه القضاء (1401-1402)

بررسی روایات دال بر مشروعیت دادرسی غیابی معتبره جمیل و ابوخدیجه - عبارت ذیل روایت ابوخدیجه: اذا کان فی ذلک صلاح امر القوم فلاباس ان شاء الله.
روایات معارض: روایت ابوالبختری و چند روایت دیگر - روایات معارض ضعیف و قابل توجیه است. جمع بین روایات به روایات جواز برای وقت اضطرار و روایات منع برای وقت اختیار.
گستره قاعده از حیث موضوع رسیدگی و غیره. عدم جریان آن نسبت به حدود الاهی.
20. الحاکم ولی الممتنع - در امتداد دو مساله قبل و نگاه استقلالی به آن - ختم کلام در کتاب القضاء.