خارج فقه القضاء (1401-1402) - خارج فقه القضاء (1401-1402)
جلسه 40- در تاریخ ۲۲ آذر ۱۴۰۱
چکیده نکات
حل ناهمسویی مدلول روایت فضل بن ابی قرة که دال بر جواز کسب معلم است با ادله مانعه(اگر دلیلی دال بر منع باشد) به:
1. روایت فضل سندا ضعیف است 2. محتمل است که ابن ابی قره فکر میکرده معلم به هیچ وجه نمیتواند از تعلیمش بهره برد حتی به برّ و احسان به مردم و امام علیه السلام این را ردّ نمودهاند.البته در این صورت باید کسب را مطلق درآمد فرض کنیم.
دلالت بر جواز کسب مطلقا هم ندارد چون امام علیه السلام ناظر به گفتمان آن زمان صحبت نمودهاند،شاید گفتمان آن زمان منع مطلق بوده و امام علیه السلام این را ردّ نمودهاند.شاهد وجود این توهم و فکر ابی قره روایت حمزة بن حکمران است.
حاصل ردّ روایات و اقتضای قواعد:
1. با وجود تواتر اجمالی بر صدور برخی روایات در مورد اجرت بر تعلیم معارف و واجبات دینی، نمیتوان فتوا به حرمت داد.
2. البته اقتضای احتیاط غیر واجب معلوم است.
3. وجوهی گفته شده است که قابل استناد برای افتا به حرمت نیست، مثل؛
الف:قضاوت اعمال ولایت است که با اخذ اجرت منافات دارد.
ب:احسان مجانی است. ج:حق دیگران است.
4. باید گستره دلالت دال بر منع را بر فرض وجود چنین دلیلی دید.
- فقه القضا
- روایت حمزة بن حمران
- استیکال به دین
- فقه السیاسة
- اخذ اجرت و تبلیغ دین
- روایات استیکال
- اجرت معلم قرآن
- اجرت بر تبلیغ و تدریس و تعلیم واجبات
- روایت ابن ابی قره
- تعارض روایت ابی قره با ادله منع
- حل تعارض روایت ابی قره با سایر ادله
- حاصل روایات تبلیغ دین
- ولایت و اخذ اجرت
- وجوه ضعیف و حرمت اخذ اجرت تبلیغ دین
برچسب ها:
چکیده نکات
حل ناهمسویی مدلول روایت فضل بن ابی قرة که دال بر جواز کسب معلم است با ادله مانعه(اگر دلیلی دال بر منع باشد) به:
1. روایت فضل سندا ضعیف است 2. محتمل است که ابن ابی قره فکر میکرده معلم به هیچ وجه نمیتواند از تعلیمش بهره برد حتی به برّ و احسان به مردم و امام علیه السلام این را ردّ نمودهاند.البته در این صورت باید کسب را مطلق درآمد فرض کنیم.
دلالت بر جواز کسب مطلقا هم ندارد چون امام علیه السلام ناظر به گفتمان آن زمان صحبت نمودهاند،شاید گفتمان آن زمان منع مطلق بوده و امام علیه السلام این را ردّ نمودهاند.شاهد وجود این توهم و فکر ابی قره روایت حمزة بن حکمران است.
حاصل ردّ روایات و اقتضای قواعد:
1. با وجود تواتر اجمالی بر صدور برخی روایات در مورد اجرت بر تعلیم معارف و واجبات دینی، نمیتوان فتوا به حرمت داد.
2. البته اقتضای احتیاط غیر واجب معلوم است.
3. وجوهی گفته شده است که قابل استناد برای افتا به حرمت نیست، مثل؛
الف:قضاوت اعمال ولایت است که با اخذ اجرت منافات دارد.
ب:احسان مجانی است. ج:حق دیگران است.
4. باید گستره دلالت دال بر منع را بر فرض وجود چنین دلیلی دید.
نظر شما