خارج اصول فقه - دور دوم (1400-1401) - جلسه 10
احذر الغضب فانه جند عظیم من جنود ابلیس
دو رفتار در وقت خشم
باید روی خود کار کرد و حتی الامکان به خشم نیامد.
میز قاعده فقهیه از مسأله فقهی و شرعی
نسبی انگاری قاعده فقهی و مسأله اصولی مورد تأمل است.
در صحن شریعت دو قضیه بیشتر نداریم نه سه تا و نه چهار تا
مقدمه اصول فقه (1401-1402) - جلسه 10
الوضع تعهد خاص - التزام واضع انه متی اراد معنی و تعقلّه و اراد افهام الغیر تکلّم بلفظ کذا. بیان فرق های این نظر با سایر انظار.
از لوازم این نظر: 1. هر مستعمِلی واضع است. 2. انحصار دلالة لفظیه وضعیه به دلالت تصدیقیه تفهیمیه
اقسام دلالت: 1. دلالة تصوریه: انتقال به معنا بمجرد شنیدن لفظ حتی از لافظ بدون شعور و اختیار.
2. تصدیقیه تفهیمیه اولی: عبارة عن ظهور اللفظ فی کون المتکلم قاصدا لتفهیم معناه که متوقف بر علم به وضع و عدم نصب قرینه است.
3. تصدیقیه ثانیه: دلالت بر معنا و تطابق اراده استعمالیه و جدیّه. وجود این دلالت به بنای عقلا
در دلالت اول تعهد نیست پس وضع نیست.
نقد: وضع بنا بر رأی مشهور جعل الدلالة علی المعنی المراد است نه فارغ از اراده پس نوبت به تفریق مزبور نمیرسد. حتی بنابر دوم هم تفاوتی نیست.