مقدمه اصول فقه (1401-1402) - جلسه 69
مقدمه اصول فقه (1401-1402)
بیان تحقیق و نقد کلمات در مساله صحیحی و اعمی
1. واقع معلوم است و وجهی برای اختلاف تا حدّ موجود نیست.
2. مهم نزد شارع بیان مطلوب است نه وضع الفاظ و تسمیه لذا طرح دو مرحله: مرحله تسمیه و بیان مطلوب موجه نیست.
3. مصادیق مطلوب تدریجا بر نبی مکرم وحی شده است.
و عادتا وضع تعیینی نبوده است شبیه الفاظ متداول نزد مردم.
4. استعمالات نزد شارع نه به نحو مشترک لفظی بوده و نه مشترک معنوی بلکه هر بار فردی میآمده و لفظ کشش پیدا میکرده و بر فرد جدید اطلاق میشده است. نقد کلام کفایه.
5. اصرار بر ضرورت تصویر جامع موجّه نیست و الّا حضرات در تصویر جامع مفاهیم عرفی چه میگویند؟
براساس مکاسب شیخ - سال دوازدهم - نوع پنجم (95-96) - جلسه 24
بیان ادله خاص در مساله مذکور
قاعده لاضرر و استصحاب (93-94) - جلسه 58
نقد کلام محقق خراسانی در اثبات دلالت این روایات بر استصحاب