header

مقدمه اصول فقه (1401-1402) - جلسه 53

مقدمه اصول فقه (1401-1402)

العبرة فی جریان البرائة و الاحتیاط بکون البیان علی عهدة الشارع و عدمه. چگونه با شک در محصّل می‌توان متعلق تکلیف را معلوم دانست؟!
استدامه التضییقات علی صنع الخراسانی-نقض و اشکال بر کلام خراسانی در تصویر جامع بنابر صحیحی شدن.
محقق نایینی: الکلام فی تصویر جامع قریب عرفی یقع تحت الخطاب لا فی الجامع العقلی الملاکی.
اقول قد یقال: ان ما ذکره النایینی مجرد استبعاد علی کلامه و لایرده من اصله و اساسه.
لکن اشکال محقق نایینی بر آخوند خراسانی را نباید ساده گرفت؛ زیرا تصور جامع به عنوان مسمّای لفظ صلاة(مثلا) که متعلق تکلیف و معلوم نزد توده مردم و مورد اشاره در همه استعمالات شارع باشد با آن چه محقق خراسانی فرموده بسیار فاصله دارد.
الاستطراد- العبادات و الدواعی و الحِکَم المترتبه علیها المدلول علیها فی النصوص - رابطه آثار عبادات که در نصوص آمده با عبادات چگونه است؟

مقدمه اصول فقه (1401-1402) - جلسه 59

مقدمه اصول فقه (1401-1402)

نهی در آیه کریمه، نهی تشریعی و دستوری است نه تکوینی - ال برای کمال باشد - امکان جمع بین روایات وارد در ذیل آیه
تشبیه الصلاة تنهی به مثل القرآن ینهی یا الاسلام ینهی و...
کلام محقق اصفهانی در تفسیر جامع: اقتضای وضع در ماهیات موتلف از امور مختلف: ان تلاحظ مبهماً علی وجه یعمها مع تفرقها بمعرّفیة بعض العناوین غیر المنفکة عنها.
مثلا در نماز لفظ وضع می‌شود برای سنخ عملی با معرّفیت نهی از فحشاء و منکر.