بیان شیخ انصاری در ردّ احتیاط با امکان اجتهاد و تقلید
اگر مثلا 100 نماز بخواند: یعد فی الشرع و العرف لاعباً بالمراد لی. و فرق بین 2 نماز و 100 نماز لایرجع الی محصّل!
نقول: چرا لایرجع الی محصّل؟
از حدائق نقل شده ادعای اتفاق بر عدم کفایت. حتی ابن ادریس حلّی اجازه 2 نماز در 2 لباس مشتبه نداده بلکه فرموده عاریاً نماز بخواند!(رسائل 299)
بیان محقق نایینی: حاکم در امتثال عقل و وجدان است نه شرع و وجدان حکم به طولیت می‌کند؛ چون با تمکن از تحرک به بعث یقبح الانبعاث عن احتمال البعث اذ لا اثر بعد عین ... با فرض تنزل اصل مرجع اشتغال است حتی اگر در اعتبار قصد وجه و امتثال آن برائتی باشیم و ذلک لاحراز عبادیّة العبادة هناک دون المقام.(صلات36/2 محمدتقی آملی)
نقد کلام شیخ انصاری و محقق نایینی: لایرجع الی محصّل شیخ صحیح نیست و کلام محقق نایینی هیچ برهانی را نمایندگی نمی‌کند.
مفروض عروض عناوین ثانوی نیست و خارج از انگاره صاحب عروه است.
وجه عقلی - اجتماعی نزد استاد محترم: شارع جریان احتیاط را تأیید نکند لکن این وجه نیز جواب دارد.
توسعه عناوین ثانوی مثل مزاحمت برای دیگران و...
طریق معرفت به کیفیت احتیاط منحصر اجتهاد و تقلید نیست.

کفایت مطابقت با احدی الفتاوی - موافقت با فتوای فی الحال
اقتراح نسبت به مساله 7 و 16 و 25 و 37
تنبیه:
1. مخالفت ناموجّه برخی نسبت به عدم تمشّی قصد قربت حتی در مقصّر غافل و ردّ آن.
2. حکومت قواعد ثانویه در مساله. مثلا به اقتضای لاتعاد مطابقت با هیچ فتوایی لازم نیست اگر تخلف از عقد مستثنی منه لاتعاد باشد و ارکان نباشد - نه قضا لازم است و نه ادا مگر از مستثنای لاتعاد استثنا شده باشد،مثلا وظیفه اش نماز قاعداً بوده ایستاده و تکبیر گفته یا بالعکس.
در این جا باید نماز را قطع کند. تتمیم اقتراح - طرح اصل حسن نیت.

ادامه کلام شیخ انصاری

ادامه نقد و بررسی اقوال در مساله