header

تفسیر قرآن کریم (1402-1403) - جلسه 7

تفسیر قرآن کریم (1402-1403)

تفسیر آیات در وصف متقین - ترتیب جالب آیات: اعتقاد - عمل در شکل رابطه انسان با خدا و انسان با انسان - وجه مما رزقنا به زمخشری - باور قدریه در این باره - باور اشاعره در این باره- تقسیم دارایی به رزق الله و لا رزق الله - نقد احمد بن منیر اسکندری بر کلام زمخشری - آیا اعتقاد به آخرت از اصول دین است - نقد شمارش فروع دین و اصول دین و اصول مذهب - متأثر شدن نا موجه مرحوم طبرسی از عبارت زمخشری.

خارج فقه سیاسی براساس کتاب فقه سیاسی جلد1 (1402-1403) - جلسه 5

تحکیم دلیل عقلی بر مشروعیت تشکیل حکومت در عصر غیبت براساس شریعت
پاسخ به پرسش هایی دراینباره
تشکیل حکومت از ادله ای چون "ما من شیء یقربکم من الجنة ..." قابل استفاده است.

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 42

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

دفاع محقق خراسانی از وجوه ثلاثه برای اثبات مدعای خود.
دفاع از اشکال بر وجه سوم.
اشکال: ارتکاز تضاد به دلیل انسباق از اطلاق است و برخاسته از اشتراط نیست.
جواب: ارتکاز تضاد به دلیل انسباق نیست،زیرا استعمال در موارد انقضاء اگر اکثر نباشد، کمتر نیست!
اشکال: پس اکثراً مجاز است و این با حکمت وضع نمی‌سازد.
جواب: این مطلب صرف استبعاد غیر مضر است. به علاوه این اشکال وقتی وارد بود که در انقضا به لحاظ حال تلبس نباشد در حالی که به لحاظ حال تلبس کاملا میّسر است.
فرقی نیست بین متعدی و لازم- وبین تلبس ذات به مبدأ و ضد عدم. تفاصیل وارده صحیح نیست.

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 92

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403)

نسبت به فرع چهارم(تبعیض در تقلید) مخالفت نسبت به اصل تبعیض و مخالفت نسبت به عمل واحد متفاوت می‌تواند باشد با اصل تبعیض، محقق حکیم با فرض اختلاف دو مجتهد مخالف است؛ مگر تقلید را التزام به عمل به قول مجتهدی معین فرض کنیم و وجه آن نزد وی در بخش مستثنی منه قصور ادله تقلید است و در بخش استثناء عدم قصور آن است.
نسبت به عمل واحد: محقق خویی با فرض عدم علم به اختلاف موافق است لکن با فرض علم به اختلاف در عمل واحد نمی‌توان چون صحت اجزا ارتباطی است.
(جواب آقای حکیم به این استدلال محقق خویی در مستمسک ذیل مساله65)
نقد جزیی: برگزاری بحث بر فرض علم به مخالفت با وجود صورت های دیگر ناصحیح نیست.
تحقیق در مساله: تخییر مانعی ندارد و ادله تقلید شامل این صورت می‌شود. شبهه کسانی که می‌گفتند: باید احوط قولین را گرفت جواب داده می‌شود که از مجموع ادله می‌توان جواز تقلید را در این صورت فهمید.
اورع بودن اگر به اورع در اصدار فتوا و ملاحضات در بیان فتوا برگردد مورد قبول است و الّا ارتباطی ندارد.