header

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 52

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

نقد اندیشه محقق نایینی در ارتباط با حقیقیه دانستن قضایای شرعیه - دلیل محقق نایینی و نقد آن - قضایای شرعیه و مثل«لاینال» قضیه خارجیه است که با آینده منافات ندارد. البته محقق نایینی طبق اصطلاح خود سخن گفته است.اشکال دوم بر کلام محقق نایینی - اشکال بر سخن مرحوم بادکوبه‌ای: سوال جناب ابراهیم علیه السلام از صغری بود نه کبری. جواب: فرمایش خداوند هر دو جهت را روشن نموده است.
قاعده جَبّ: نسبت طرح قاعده از فخر رازی لکن این نسبت تمام نیست لکن قابل گفتگو است.

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 57

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

خلاصه آن چه از بحث مشتق گذشت:
1. وضع مشتق برای خصوص متلبس به مبدأ است.
2. اثبات وضع لازم نیست مهم استعمالات شارع است که زمان شک نیز به کار آید.
3. به اختلاف مبادی و انقضا و تلبس در مشتق نیز باید توجه شود.
4. تقلیل اختلاف یا رفع آن از اصل!
الامور التی تصدی المحقق الخراسانی البحث عنها در ختم گفتگو از مشتق.

تفسیر قرآن کریم(1402-1403) - جلسه 14

تفسیر قرآن کریم(1402-1403)

استفاده از آیه 21: 1. کل رب خالق 2. لانه رب خالق - یعبد
2. ما لیس برب - من کان - لایعبد. ما لیس بخالق - من کان - لایعبد
نکات آیات 21 الی 25 از سوره بقره - نکته فلاتجعلوا لله انداداً
تهمت به شیعه که غیر خداوند را می‌پرستد. اشاره به برخی حرکات افراطیون و جهّال شیعه که بهانه به دشمنان شیعه می‌دهند.اشاره به آیه قال عفریت من الجن انا آتیک به.
و این که توانایی فوق العاده در انحصار أنفاس نفیس نیست بلکه برخی پلشتان نیز صاحب قدرت می‌شوند.
قدرت آصف بن برخیا و قدرت ائمه علیهم السلام. در و انتم نعلمون در آخر آیه 22 می‌تواند انشاء در قالب خبر باشد یا قضیه مشروطه باشد.

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 74

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403)

نقد ادله وجوب تقلید از اعلم
1. نقد اجماع:
الف.اجماع منقول اعتبار ندارد ب. صغرای اجماع تمام نیست
ج. استناد به وجه تعبدی نیست د. عبارات مثل سید مرتضی دال بر اجماع نیست بلکه حکایت از اختلاف دارد ه. شاید مراد اعلم بلد بوده نه اعلم مطلق و اعلم بلاد. بله ممکن است ادعای سیره تمام باشد که این وجه دیگری است و اجماع نیست.
2. نقد عدم شمول تقلید نسبت به نظر غیر اعلم
در مقابل ادعای اطلاق را داریم.منافاتی بین حجیت دو طریق با مفاد متنافی نیست.تخییر در حجیت صحیح است.آری اگر ادعای قصور ادله نسبت به غیر اعلم حتی فارغ از تزاحم شود وجهی دارد. لکن این وجه غیر از وجه دوم است.