نقد ساختار مشهور/ اصول فقه
1. ساختار مشهور محور یا محور معین ندارد
2. مباحثی از مسائلی که در آن بحث شده، باقی مانده است. مباحثی از قرآن، سنت، اجماع و عقل.
3. مسائلی مانده است که در دفتر دوم اصول فقه باید بیاید (تعهدات و التزامات شارع در تشریع و مبینان شریعت در بیان شریعت)
4. مسائلی مانده است که باید در دفتر سوم اصول فقه بیاید مثل گفتگو از عرف، مصلحت، مقاصد، گستره شریعت، گستره اجتهاد و...

پاسخ به چند سوال
مقاصد وکارایی سندی آن
جمع بندی کلمات در تعریف حکم
شش بیان و رای در این باره وجود دارد. در تعریف حکم باید مناسبت لغوی بر همه اقسام حکم و مبانی مختلف را در نظر گرفت.
حاکم در لغت : منع به قصد اصلاح و زجز از ارتکاب خلاف
حکم در اصطلاح اصول و فقه از معنای لغوی خود فاصله نگرفته است.

یوجب تصور خاص تصور عام را واقعا قهرا وضع عام و موضوع له عام می‌شود. چنان که تصور عام یوجب تصور خاص را (وضع عام و موضوع له خاص) اما صرف تصور خاص تصور عام نیست (پس وضع خاص موضوع له عام نداریم).
وجه اشتباه محقق رشتی به گمان صاحب کفایه در تصویر وضع خاص و موضوع له عام.
1. بنابر همه مبانی در وضع این گفتگو ها وجود دارد و لو آهنگ بحث با تفسیر وضع به تخصیص می‌سازد.
2. مراد از عموم اگر شمول باشد مشکل می‌شود، زیرا شمول داخل در حریم معنا نیست و اگر کلی بودن در مقابل جزیی حقیقی باشد باز هم مشکل دارد، زیرا کلی بودن نیز داخل در حریم معنا نیست.
3. حصر در 4 قسم عقلی نیست و لو برخی نعابیر چنین القا می‌کند.

اعلمیت با هر متعلقی که فرض شود باید در کنار سایر شرایط دیده شود.
بنابر اعتبار اعلمیت معیار نرسیدن به عسر و حرج است.
معیار بودن افضلیت قاضی بر دیگران در قضاوت شرعی
افضل بودن قاضی در سیستم های قضایی متمرکز