مقدمه اصول فقه (1402-1403) - مقدمه اصول فقه (1402-1403)
جلسه 21- در تاریخ ۱۶ آبان ۱۴۰۲
چکیده نکات
نزاع در وضع و استعمال یا در صحت اطلاق و عدم با فرض تسالم بر وضع و مفهوم و استعمال است؟
اصفهانی: ظاهرا به شکل اول است ولی صریح برخی شکل دوم است. با این توضیح:
در معنا و مفهوم مشتق که بحث نیست بلکه در حمل اختلاف است.
قائل به عدم صحت اطلاق (اخصی) مشتقات را مثل جوامد میبیند - دنبال منشأ حمل و انتزاع است که منقضی شده است ولی قائل به صحت (اعمی) میگوید: این دو نوع حمل فرق میکند زیرا در جوامد حمل هو هو است ولی در مشتقات ذی هو و حمل نسبت است که مجرد خروج از کَتم عدم (آناً ما) کفایت میکند.
اقول: مناقشاتی بر شیخ هادی طهرانی وارد شده است.
باید وجه قول او را دید و آن این است که وی بر قول اعمی اشکال میدیده لذا به فکر توجیه افتاده است و نکته را اختلاف در حمل دیده است و به این مسیر رفته است.
لکن تلاش ایشان عقیم است؛ زیرا بالاخره صحت حمل و عدم صحت حمل به وضع بر میگردد. و با وضوح مفهوم مشتق وضعیت حمل هم معلوم میشود. و...
- صحیح و اعم
- امر پنجم مشتق
- تلبس بالمبدأ
- من قضی عنه المبدا
- اخصی و اعمی و مشتق
- کلام محجة العلماء و مشتق
- نقد کلام شیخ هادی طهرانی و مشتق
- وجه نظر اخصی ها و مشتق
- وجه نظر اعمی ها و مشتق
- حمل هو هو
- حمل ذی هو
- حمل انتساب و مشتق
برچسب ها:
چکیده نکات
نزاع در وضع و استعمال یا در صحت اطلاق و عدم با فرض تسالم بر وضع و مفهوم و استعمال است؟
اصفهانی: ظاهرا به شکل اول است ولی صریح برخی شکل دوم است. با این توضیح:
در معنا و مفهوم مشتق که بحث نیست بلکه در حمل اختلاف است.
قائل به عدم صحت اطلاق (اخصی) مشتقات را مثل جوامد میبیند - دنبال منشأ حمل و انتزاع است که منقضی شده است ولی قائل به صحت (اعمی) میگوید: این دو نوع حمل فرق میکند زیرا در جوامد حمل هو هو است ولی در مشتقات ذی هو و حمل نسبت است که مجرد خروج از کَتم عدم (آناً ما) کفایت میکند.
اقول: مناقشاتی بر شیخ هادی طهرانی وارد شده است.
باید وجه قول او را دید و آن این است که وی بر قول اعمی اشکال میدیده لذا به فکر توجیه افتاده است و نکته را اختلاف در حمل دیده است و به این مسیر رفته است.
لکن تلاش ایشان عقیم است؛ زیرا بالاخره صحت حمل و عدم صحت حمل به وضع بر میگردد. و با وضوح مفهوم مشتق وضعیت حمل هم معلوم میشود. و...
نظر شما