دلالت یا اشاره آیه 22 سوره روم و آیه 13 سوره حجرات بر دفعی بودن امر وضع - ذکر بدون فاصله علّمه البیان بعد از خلق الانسان نیز دلالت بر دفعی بودن وضع دارد و این که واضع-ولو فی الجمله- خداوند متعال است.
تفاوت تاریخ خط و لفظ نیز بر این امر دلالت دارد. گفته شده: دلالت آیه 31 از سوره بقره نیز بر وضع الفاظ توسط خداوند متعال.
لکن در این دلالت مناقشه است. این آیه دلالت بر تعلیم اسماء موجودات و اشخاص یا کنه آن ها به آدم دارد اما دال بر اوّلیت وضع در زمان تعلیم نیست.
حدیث امام رضا علیه السلام دالّ بر یکی بودن ابداع، مشیئة و اراده و اول بودن ابداع حروف از خداوند و ...
خلق اول ابداع است و خلق دوم حروف است و ...
نتیجه بحث تاکنون.

بیان هیاکل معروضه در اصول فقه خاصه و عامه و نکات هر کدام
نکته مثبت از تمهید القواعد شهید ثانی در شروع از بحث «حکم»
تغییرات نسبتا اساسی در ساختار اصول فقه توسط محقق اصفهانی
ساختار کتاب جوینی و خلّا
نکاتی قابل توجه در ساختار ارائه شده توسط خلّاف
ساختار مشهور از محقق خراسانی
نقد

نکات در اطراف روایات ظهر و بطن
1. توسیع در مصداق معنا 2. استفاده مدلول تصدیقی جدید
3. توجیه موارد جواب های مختلف - شاید غالبا از قبیل اول یا دوم بوده است(ربطی به استعمال در بیش از یک معنا ندارد و به کار استنباط می‌آید)
4. ظهره تزیله و بطنه تاویله معنای دیگری از بطن است و منافاتی با گذشته نیست چون متوافقین هستند(ربطی به استعمال در بیش از یک معنا ندارد)

نقد اشکال محقق خویی بر مسلک تنزیل - از شواهد غیر واقعی بودن نزاع - اسلم از همه تعاریف در وضع تعریف مشهور است که آن را به اختصاص لفظ به معنی تفسیر می‌کند.
تحلیل پدیده وضع و تفاهم با نگاه به تراث دینی از آیات و روایات.
مساله گفتگو از وضع و تفاهم مخصوص عالمان مسلمان نیست.
از آیات مرتبط با مقام الرحمن علّم القرآن خلق الانسان علّمه البیان وجه تقدیم علّم القرآن بر خلق الانسان به دو وجه: 1. فخامت و عظمت قرآن و تعلیم آن 2. منظور تعلیم به فرشتگان و اهل آسمان باشد که قبل از خلق انسان است.
تفسیر علّمه البیان به: تعلیمه النطق و الکتابة و الخط و الفهم و الافهام - تدریجی نبودن این تعلیم - تعلیم به الهام الهی.