12. رابطه انسان کامل در تکوین و کتاب کامل (قرآن) در تدوین انسان کامل آینه کتاب کامل و بالعکس.
آثار معرفتی(کلامی) و شرعی این نگاه. قرآن و انسان کامل هر دو طاهر(از باطل و کجی) و مطهر(هادی به طریق اقوم) اند. هر دو لا یمسُّهما الّا المطهرون و علم به هر دو علم فعال و قدرت آور در تکوین است. قرآن من الله، الی الله و معصوم است پس انسان کامل هم چنین است. از این رابطه می‌توان به عصمت امام رسید.
روایت ابو بصیر: اما علمت ان بیوت الانبیاء و اولاد الانبیاء لایدخلها الجنب.
13. هرمنوتیک و تفسیر قرآن - طرح چند سوال پیرامون هرمنوتیک.

تفسیر آیات 87 الی 102 سوره بقره
1. ایدناه بروح القدس آیه 87
روح القدس چیست؟ 2 روح القدس یکی خاص پیامبر و ائمه و الان کنار امام زمان و دیگری عام برای همه انبیاء - وجود
2. بیاناتی در مورد روح القدس - خطبه 18 و 201 از نهج البلاغه راجع به تبعیض در اخذ به دین
3. بیاناتی راجع به قلب - وقالوا قلوبنا غلف (آیه 88)
اشکالی ناوارد بر صنع قرآن - با دو جواب مرکز ادراکات: عقل ؟ مغز؟ روح به قلب؟

تفسیر آیات 28 و 29 از سوره مبارکه بقره
1. نسبت به آیه 28 گاه گفته می‌شود آن چه باز دارنده از کفر است علم به احیا و اماته است نه محض این فرآیندها.
2. در آیه به 4 یا 5 مرحله اشاره می‌شود(ثم الیه تحشرون آیا ادامه مرحله چهارم است یا مرحله پنجم) البته آیا وضعیت در برزخ مطمح نظر است یا نه؟ قرطبی تا 5 احیاء و 6 اماته اشاره می‌کند.
در این باره باید روایات رصد شود ولی به هر حال در آیه 4 یا 5 مرحله مورد اشاره قرار گرفته است.
3. نسبت به آیه 29 دو فقره هست. فقره دوم آن محل بحث زیادی واقع شده است. به تفاسیر مراجعه شود. از فقره اول آن قاعده حلیت -به عنوان یک قاعده نه اصل حلیت به عنوان اصل عملی عند الشک- استفاده می‌شود.

وجه ذکر الرحمن الرحیم و تکرار آن بعد از بسم الله و در سوره حمد. نقد کلام تفسیر نمونه در توجیه ذکر الرحمن الرحیم - توجیه صحیح آن - شبهه تنافی قاعده «العالی لا یفعل لاجل السافل شیئا» با هدف مند بودن کار خداوند برای خلق.
توضیح قاعده: عالی یا با انجام کار برای دیگری تکمیل جسته است، این خلاف اعتقاد ما است یا فعل و ترک آن برای خداوند علی السویه بوده است پس خلاف حکمت الاهی است!
اختلاف در حدود و گستره قاعده که در مطلق عالی جاری است(خواجه نصیر) یا در عالی من کل وجه(ملاصدرا)
حل ناهمسویی قاعده با هدف مند بودن کارهای خداوند برای خلق. آن چه نفی شده وجود انگیزه خارج از ذات برای فاعلیت او است.
و آن چه اثبات شده است وجود انگیزه خارج از ذات برای فعل او است.
توضیح در قالب یک مثال. بعلاوه پدیده های خارج از ذات گاه به عنوان فایده است نه غرض. به هر روی این دو قاعده با هم ناهمسویی ندارند و لذا فلاسفه هم تبعیت احکام از مصالح و مفاسد را پذیرفته‌اند.