فقه جزا - فارابی [دو واحد - مقطع ارشد] (1402-1403) - جلسه 5
ادامه گفتگو از پرونده علم اجمالی به قاتل
اشکال مرحوم سید یزدی بر اجرای اصل برائت مبنی بر اینکه باعث ضرر اولیای مقتول میشود
چنانکه در مسئولیت مالی با تردید در طلبکار یا بدهکار نمیتوان اصل برائت جاری کرد
زیرا موجب ضرر میشود
پاسخ
در دیه، دیه از بیت المال پرداخت میشود
بنابر این ضرری متوجه اولیای مقتول نیست
آری در غیر دیه ممکن است اجرای برائت را نپذیریم
به علاوه عدم پرداخت دیه به اولیای مقتول عدم النفع است نه ضرر
تفاوت لاضرر با قاعده حرمت اضرار
فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 90
اولویت یا احوط بودن تقدّم به ارجح بودن در عدالت، ورع و نحوهما
مشکل عدم امکان جمع بین مفاد مساله 13 و 33 است. تعجب از کار محقق حکیم که یک وجه را نیز دلیل تعیّن تقدیم قرار داده و هم دلیل اولویت تقدیم!
برخی موضوعات مورد اشاره در مساله 33 مثل: 1. ترجیح به اعدلیت 2. مصادیق نحو ذلک غیر از اعدلیت و اورعیت و نحو ذلک گفتن در متنی مثل عروة الوثقی صحیح نیست.
مواردی مثل: 1. اصدقیت (مذکور در مقبوله ابن حنظله)
2. اشجع در استنباط(با رعایت ضوابط) و بیان استنباط
مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 94
درس اخلاق: حدیث اخلاص
ادامه بحث از ما به تحصل القربة و ما یحصّل العبادیة و حل معضل برخی از قصد قربت انگاشته شده ها
1. به هر حال باید نسبتی با خداوند در مرحلهای داشته باشد که در آن مرحله غیر خداوند حضور ندارد و این را با وجدان میتوان یافت.
در مرحلهای خداوند را پرستش میکند و... حتی در عبادات استیجاری و لذا حرف ما در جلسه گذشته با روایاتی مثل «ان خیر شریک» و آیه و ما یؤمن اکثرهم بالله الّا و هم مشرکون منافات ندارد.
اشاره به نزاع مثل محقق اصفهانی و روحانی.
البته نگاه کلامی به مساله نیز گاه در آیات و روایات منعکس شده که از نگاه فقه سخت گیرانه تر است اما همیشه در فقه به جمع ادله میپردازند.
با این حساب وضعیت دو قصد طولی هم تصویر میشود مثلا برای نزول باران دو رکعت نماز برای خداوند میخواند.
البته همه این ها فقه بود و خبر از تفضل خداوند و الّا روایات اخلاص عجیب است عجیب!