تقلید السیف - تقلید البدنة فی الحج - تقلید العامی المجتهد: جعل اعماله علی رقبة المجتهد پس معنای تقلید اخذ و التزام نیست و الّا به این بر می‌گردد که مقلِّد فتوای مجتهد را به گردن خود انداخته است! ولی مناسب معنای لغت اول است نه دوم و الّا باید به مجتهد مقلّد گفت نه به عامی.
نتیجه اصطلاح دارج و لغت و عرف این است که تقلید: استناد به قول غیر در مقام عمل است.
محقق خویی نسبت به لزوم تعیین مجتهد در وقت تعدد و اختلاف می‌فرماید: حجت تخییری معنا ندارد باید احتیاط کرد به دلیل تعارض(در رد محقق حکیم)
واژه تقلید در نص معتبر نیامده است و در روایت احتجاج آمده که این روایت مرسله است.
در مساله عدول و بقاء هم اثری ندارد چون دو مساله مبنای دیگری دارد و تابع معنای تقلید نیست.

درس اخلاق: اقسام نیکی ها و آثار آن ها
خذ من اموالهم صدقة تطهّرهم و تزکیهم و صلّ علیهم
آب مطهر از خبث است و حدث - لکن زکات مطهر ذات است از رذائل و خبائث.
و اذ تاذّن ربکم لئن شکرتم لازیدنکم(اقسام نیکی ها از جهت آثار با محوریت قرآن و حدیث)
1. رفع برخی شبهات 2. ترتیب صحیح کارها
مطالعه زندگی گذشتگان انسان را شکور بار می‌آورد و پاکیزه می‌کند.
قصه مرحوم خوانساری و محقق خویی
5-4. فی دلالة الفعل علی الزمان؟ بحث اصولی نیست لکن طرح مختصر آن لازم است.
اختلاف بین نحات در اخذ زمان در مدلول فعل - شعر ابن مالک در مقابل مخالفت فی الجمله ابن هشام.

بیان کلام شیخ انصاری و محقق نایینی در روایت سوم

درس اخلاق: حدیث امام حسن عسکری علیه السلام: قلب الاحمق فی فمه و فم الحکیم فی قلبه.
حکمت در قرآن 20 مرتبه آمده است. کار امام علیه السلام در کمی و محسوس کردنِ امر کیفی و نامحسوس.
نشانه های احمق و حکیم: 1. بدون تامّل و فکر، با تامّل و فکر
2. مبتذل گو و پر حرف، گزیده گو و کم حرف
3. حوصله شنیدن ندارد، بیشتر شنوا است
4. رهای از شریعت، هاله ای از شریعت بر گفته اش سایه افکنده.
قصه محدث مجلسی و رفتارش با سید محمد عاملی و استاد میرزا علی حکمی و علامه امینی
ادامه درس:
نقل دو روایت از امام مجتبی و امام هادی علیهما السلام.
تحلیل رفتار دوم امام علیه السلام در این دو حدیث.