اقامه دلیل برای بودن بسمله به عنوان جزیی از قرآن و نیز برای جزء هر سوره بودن و عدم تفاوت در آن بین سوره حمد و غیر آن.
روایات از خاصه و عامه که ادعا شده دلالت بر دو مدعای فوق دارد. سه روایت از خاصه و هشت روایت از عامه.
اشاره به دو روایت معارض و نقد دلالی آن ها. حدّ دلالت روایات جزء نیست، بسمله برای سوره حمد است نه بیشتر که نظر مرحوم آقای سید محمد هادی میلانی است. غیر از روایات برای اثبات مدعا به؛
1. سیره مسلمین بر قرائت بسمله در اوائل سور.
2. بودن بسمله در مصاحف تابعین از جمله ادله دیگر است.
ادله نافین جزء بودن بسمله در سایر سوره ها و نقد آن ها.

چرا استصحاب عالمیت نشود؟ چون مسبب از شک در وضع مشتق است! در سبب در این صورت اصل نداریم یعنی مبتلا به معارض است به علاوه رابطه سببیت، سببیت تکوینی است نه شرعی. پس استصحاب عالمیت مانع ندارد مگر در بقای موضوع اشکال شود.
ادعاهای چهارگانه محقق خراسانی تمام است مگر نسبت به استصحاب.

تفسیر آیات 26 و 27 از سوره بقره - انّ الله لایستحیی ان یضرب مثلاً مّا بعوضة فما فوقها - شأن یا مناسبت نزول آیه - جریان تمثیل در قرآن - وجه گفتن«فما فوقها» - اشتنباه ترجمه با اضافه کردن کلمه«حتی» در ترجمه آیه توسط تفسیر نمونه - از نعمت ها و خلقت های خداوند در تبلیغ باید گفت. اشاره به روایت ذیل آیه و خطبه 186 نهج البلاغه
آیه 27: الذین ینقضون عهدالله من بعد میثاقه... سه مصداق برای میثاق است: 1. میثاقی در عوالم دیگر
2. میثاقی که با ارسال رسل و انزال کتب حاصل شده است. 3. میثاقی از طریق عقل و فطرت و احساس
مصادیق ما امر الله به ان یوصل از صله با پیامبر،امام - فساد فی الارض مصادیقی دارد از جمله تولید،انباشت، خرید و فروش و به کارگیری سلاح های کشتارجمعی.
فسق فرآیند است که به خسران تمام می‌شود(اولئک هم الخاسرون)

حکم میت مسلمان مثل زنده آن است