header

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 49

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403)

درس اخلاق: و لا تلبسوا الحق بالباطل و تکتموا الحق و انتم تعلمون
ضرورت گرامیداشت ایام فاطمیه - حکم به تحریم فهم، جستجو و تحلیل تاریخ صدر اسلام! لزوم امساک عمّا شجر بین الاصحاب!
نقد اندیشه عدم ضرورت اقامه عزاداری در فاطمیه - لزوم همگرایی و تقریب.
تذکر راجع به ضرورت حجاب شرعی و انکار عدم آن و توضیحی پیرامون شورای رهبری.
ادامه درس: تحقیق در مساله 9 به بیان اموری:
1. توجه به حضور دو روی کرد نسبت به تقلید(قبلا اشاره شد) الف: فقط رجوع جاهل جاهل به عالم است.
ب: فراتر از این مورد(زعامت و ولایت). تفاوت این دو مورد

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 46

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

تحلیل اسناد رأی به اختصاص و نقد آن ها - تمسک به تبادر(وجه و دلیل اول) سه شرط دارد:
1. تبادر نزد جمعی ثابت شود و الّا طرف مقابل هم به راحتی ادعای تبادر می‌کند. چنان که در مورد مساله بحث صورت گرفته است.
2. برای اثبات وضع،تبادر باید از حاق لفظ باشد و برای اثبات در نصوص دینی باید از استعمالات بدون قرینه خاص توسط شارع باشد.
3. باید به عصر شارع م مبیّنان شریعت برگردد.

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 118

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403)

بیان تعالیق در ذیل مساله 20
1. ذیل بالعلم الوجدانی: اضافه شده اطمینانِ ناشی از مبادی عقلائیه و خبر ثقة خبیر و علم عادی ( که همان اطمینان است)
2. ذیل شهادة عدلین: تشکیک در توسعه دامنه اعتبار بیّنه در این موارد - تامل در اعتبار خبر ثقه و عدل واحد
3. شیاع مفید علم: کفایت وثوق - ردّ برخی بر اعتبار شیاع لاثبات هذه الشؤون.
4. کذا الاعلمیة تعرف: اطمینان نوعی نه شخصی خبرویّت بیشتر را برخی دارند...

مقصد اول اصول فقه (1403-1404) - جلسه 4

مقصد اول اصول فقه (1403-1404)

نقد استدلال به آیه بینه
نقد استدلال اول:
منساق از آیه و دلالت نظیرهای آن این است که لام، لام تقویت است و لام اراده.
نقد استدلال دوم:
حصر مأموربه در عبادت علی وجه الاخلاص اگر مدلول آیه باشد، عبادت علی وجه الاخلاص چیزی نیست جز توحید و نفی شرک قهراً عبادت در آیه به معنای مصطلح مورد بحث در مقابل توصلّی نیست.
نقد استدلال سوم: در دین احتمالاتی است: عبادت،طاعت،جزاء و اسلام و در آیه همه- به جز جزاء- محتمل است.
و استدلال به آیه متوقف بر این است که مراد از دین، خصوص احکام فرعیة باشد و این دلیلی ندارد.
نمی‌توان گفت: مراد اعم است چون قصد تقرب در عقائد معنا ندارد.