مقصد اول اصول فقه (1403-1404) - جلسه 81
تعریف واجب مطلق و مشروط بر اساس کفایة الاصول
مشروط بودن نفس وجوب - نتیجه ظاهر خطاب - نظریه یا فرضیه رقیب
مشروط بودن واجب و مطلق بودن و فعلی بودن وجوب
( قید هیات نه ماده - یا قید ماده نه هیات)
نسبت به شیخ انصاری - مخالفت محقق نایینی با این نسبت.
قید ماده: 1. مقرّب یا دلیل آن 2. مبعّد آن، ظاهر خطاب
بر مبنای وضع عام و موضوع له و مستعمل فیه عام مشکلی نیست.
خصوصیت از قبل استعمال - پاسخ های دیگر - تهافت در کلام محقق خراسانی
مقصد اول اصول فقه (1403-1404) - جلسه 82
کلام شیخ انصاری در تعریف واجب مطلق و مشروط و احساس تهافت صدر آن با ذیلش! احساس این اشکال در کلام محقق خراسانی نیز از جهت قبول یا ردّ تمسک به اطلاق در معانی حرفیه و هیأت
ثمرهای که گاه بین رجوع قید به هیأت و ماده گفته شده: لزوم تحصیل مقدمات قبل از وقت انجام عمل بنا بر رجوع قید به ماده است و عدم لزوم تحصیل مقدمات بنا بر رجوع به هیأت است.
لکن این ثمره مخدوش است و بنا بر رجوع قید به ماده نیز می توان عدم لزوم تحصیل را تصور کرد.
این بحث در آینده می آید.
یک تذکر: شرط غیر واجب التحصیل داخل در محل نزاع نیست.
فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1403-1404) - جلسه 108
ادامه تعلیقات:
کاشف الغطاء: در الاحکام التی تلحق الفعل باعتبار مباشرته معیار تکلیف ولی است و احکامی که به ذات فعل مربوط است معیار تکلیف میت است.
برخی مخالفت ها با متن سید در بحث معیار برای ولی میت:
1. معیار مطلق تکلیف ولی است
2. تفصیل بین وصف ذات فعل و وصف فاعل
3. برخی تفصیلات دیگر
برخی نکات مثل بیان تفاوت وکیل با وصی یا ولی - بحث قصد قربت.
اقتراح در مساله - تفاوت وکیل و عامل از غیر با وصی و مستاجر - بیان حکم ولی
تفسیر قرآن کریم (1403-1404) - جلسه 16
نقش محبت اهل بیت علیهم السلام در نجات محبّ
در قرآن کریم از مودت آل رسول صلی الله علیه و آله یاد شده است و انتظار پیامبر از امت قلمداد گردیده است.
لکن چیزی مضاعف در ارتباط با موضوع بحث دیده نمی شود.
در سوره شوری آیه 23 و انفال آیه 41 و حشر آیه 7 نیز به برخی اختصاصات اقتصادی دیده می شود.
پس تعدیلی و عدولی از محکمات قرآنی (معیار بودن ایمان و عمل صالح در نجات) مرتبط با این موضوع نشده است.
روایات البته معرکه است و چندین گروه در این رابطه موجود است.
ابتلای محبّ به عدول - دعای عدیله را باید خواند! چه مأثور باشد و چه از منشأت بعض اهل العلم!