حدیث عن الامام علی علیه السلام: ان جمیع القرآن فی باء بسم الله و انا نقطة تحت الباء.
حدیث: أن اسرار القرآن فی الفاتحة و اسرار الفاتحة فی البسمله و اسرار البسملة فی الباء و اسرا البائ فی نقطتها.
در قبال این دو حدیث دو موضع مختلف داریم: موضع انکار و موضع توجیه.
مثلا گفته شده:این دو حدیث و امثال آن از پیامبر صلی اللع علیه و آله و اصحاب او نرسیده و نا معقول است و باعث می‌شود که بیان بودن برای همگان زیر سوال برود.
اقول:جواب این استدلال سست معلوم است.
در توجیه این حدیث بیاناتی به منصه ظهور رسیده است مثلا گفته شده:
1. همه موجودات در نقطه باء جمع-که نقطه بسیطی است-است و بشر زیر نظر و سلطه نقطه باء است... .
این بیان از دو جهت اشکال دارد که در درس توضیح داده شده است.
2. باء به معنای ظهور است و اولین ظهور و تعیّن ولایت احمدی-علوی است... .
3. اگر سببیت نبود قرآن نبود و باء مبین سببیت است و آن چه به باء معنا می‌دهد باء هست و انسان کامل است که معنا و هدف می‌دهد به خلق.
اسم الله:اسم در لغت و عرف-طرح شبهه-پاسخ به شبهه

ادامه شروط تفسیر:
1. ندادن سوبسید و تقدیر گرفتن های بی بنیان (ذکر نمونه)
2. زائد نا انگاری (ذکر نمونه)
3. تأسیس نکردن قاعده نمای بی بنیان یا توسعه دادن نا موجّه و بدون دلیل قواعد با بنیان به دلیل عدم قدرت بر تقسیر صحیح (ذکر نمونه)
4. طهاذت روح و تزکیه در تفسیر مراحل بلند

تفسیر آیات در وصف متقین - ترتیب جالب آیات: اعتقاد - عمل در شکل رابطه انسان با خدا و انسان با انسان - وجه مما رزقنا به زمخشری - باور قدریه در این باره - باور اشاعره در این باره- تقسیم دارایی به رزق الله و لا رزق الله - نقد احمد بن منیر اسکندری بر کلام زمخشری - آیا اعتقاد به آخرت از اصول دین است - نقد شمارش فروع دین و اصول دین و اصول مذهب - متأثر شدن نا موجه مرحوم طبرسی از عبارت زمخشری.

پاسخ به پرسش های درس خارج تفسیر قرآن (1401-1402)
نهم آذرماه 1401
جلسه هفتم