شرح کریمه 65 «و لقد علمتم الذین اعتدوا منکم فی السبت» وضعیت حیل و تدابیر در شریعت مطهر - ابتلای یهود به حیل و کلاه شرعی - بخش سوم، فصل اول؛
مبحث اول از فقه و مصلحت با عنوان « کشاکش مصلحت با شریعت و قانون»
مصلحت و حیل (تدابیر) شرعی - مصلحت و احکام شکلی منسوب به شریعت موجود در فقه
وجود بخشی از تدابیر در نصوص دینی و فقه - جهانی بودن بحث - اعضال و مشکل بحث و اشکال به صدر اسلام برمی گردد.
اهمیت و تاثیر حل شبهه در استنباط - موضع اسناد شرعی در این ارتباط

1. شاید عبارت«یوقنون» اشاره به مرحله عالی علم که علم فعال است، دارد. مانند یقین غسّال به عدم ایذاء مرده و لذا از او نمی‌ترسد.
2. در جایگاه اعتقاد به معاد-به گونه قرآنی و اسلامی آن اختلاف است که از اصول دین است یا نه- اگر از اصول باشد، شخص با اعتقاد به آن وارد اسلام می‌شود و با عدم اعتقاد به آن از اسلام خارج می‌شود.برخی معاد را در کنار توحید و نبوت خاصه از اصول دین می‌دانند و برخی این جایگاه را برای معاد ثابت نمی‌دانند.
3. در گذشته ها هر ضروری را و لو از اصول دین نمی‌دانستند اما انکار آن را موجب خروج از دین می‌پنداشتند لکن فتاوای مشهور کنونی انکار ضروری را به انکار و تکذیب اصول نینجامد، موجب کفر نمی‌دانند.
4. معجز بودن قرآن برای پیامبر صلی الله علیه و آله متوقف بر این نیست که قرآن فرمایش خود ایشان باشد.

اطلاق واژه "اسم" در قرون اولیه اسلام بر غیر آن چه در لغت و عرف رایج بوده است.
امام رضا علیه السلام:(صفة لموصوف)
کلام مرحوم طباطبایی: اسم دو اطلاق دارد:
1. اسم دال بر مسمّا 2. بر ذات مأخوذ به وصفی از اوصاف
اولی اسم الاسم است و دومی مسمّا برای آن است.
(توجیه اسم عین مسمّا است)
همچنین گفته شده: اسم دو اطلاق دارد:
1. اسم بر ذات حق با فرض تجلی و ظهور مطلق
2. اسم بر غیر ذات حق- ذواتی که ظهورات متعین حق می‌باشند.

کفایت مراجعه به قرآن در برخی موارد و لو روایت مبینی نباشد.
لزوم اعتدال در اخذ به سیاق و اسباب نزول
نقش امام علی علیه السلام در بیان اسباب نزول
اهتمام ائمه علیهم السلام به اسباب نزول
مواردی از غفلت از اسباب نزول و اشتباهات فاحش در اینباره
6. استفاده حداکثری از آیات یا حداقلی
دو مثال در اینباره