header

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 90

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

فکر تقسیم ثلاثی: اقسام واجب 1. به هر نحوی حاصل شود
2. قصد عنوان می‌خواهد 3. با خصوصیت تقرب باید باشد که خود دو قسم است.اول: ینطبق علیه عنوان العبودیة دوم: عبادت نیست و لو قربی است.
پس باید گفت: واجب توصلی و تقربی و تقربی تعبدی یا غیر تعبدی، تعبدی فقط برای خداوند متعال ولی اطاعت برای دیگران نیز هست.
پیشنهاد: حذف تعبدی و آوردن تقربی در مقابل توصلی.
نقد این فکر؛
آیا مقصد قائل بیان چند اصطلاح است؟ اگر این باشد آن چه مسلم فرض کرده، مسلّم نیست بلکه بر خلاف آن بیاناتی هست مثلاً: 1. راغب بین عبودیت و عبادت فرق می‌گذارد و دومی را ابلغ از اولی می‌داند و آن را خاص خداوند می‌داند نه عبودیت را.
2. خلیل بن احمد تعبد را در غیر خداوند به کار می‌برد.
3. جوهری عبودیت را خضوع و زل می‌داند.
4. ابن منظور از زجاج نقل می‌کند که عبادت طاعت با خضوع است. و این بیانات مخالف معطیات این فکر است.
4. معنای متعین از تعبدی و توصلی را همان توقف بر قصد قربت و عدم می‌گیریم.
5. اولویت تمرکز در طرح نزاع بر مسائلی که در فقه وجود دارد.

مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 29

مقدمه اصول فقه (1402-1403)

راه حل در مثل مفتاح و فتح: 1. تصرف در مبدأ و قائل شدن به دو مبدأ 2. تصرف در هیأت و نحوه تلبس. وجه اول فی نفسه بعید است. بر وجه دوم اشکال شده به این که:
1. در مثل اسم آلت مفاد هیأت نسبت به فاعلیت است و در اسم زمان و مکان نسبت ظرفیت و در اسم آلت پدیده دیگری داخل در نسبت نیست.
2. شأنیت مدلول اسمی است و هیأت مدلول حرفی است فلایمکن اخذ الاول فی الثانی.
نقول: اصل وضع و حدود آن تابع احتیاج است و در مثل اسم آلت به وضع هیأت برای نسبت فاعلیت شانی برطرف می‌شود پس واضع برای این احتیاج اسم آلت وضع کرده است. با این بیان بیان محقق اصفهانی و شیخ استاد ما به هم می‌ریزد.

فقه جزا - فارابی [دو واحد - مقطع ارشد] (1402-1403) - جلسه 9

بررسی پرونده دوم راجع به ضمان جانی نسبت به هزینه درمان مطلقا یا به شرط اضافه بر دیه و هزینه از کار افتادگی
ادله عدم ضمان
اطلاق مقامی ادله مبین دیات که نسبت به غیر دیه ساکت هستند
ضمنا اصل بر عدم ضمان است با وجود شک
نقد اطلاق مقامی
ادله ضمان : بنای عقلا، قاعده تسبیب، قاعده لاضرر، قاعده نفی حرج، معتبره ابومریم

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 38

فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403)

نسبت زعامت با مرجعیت
1. وجود دو نهاد مرجعیت علمی و زعامت در همه جوامع
2. تقریر شریعت مطهر بر این قرار و وجود آیات و روایاتی در این باره.
شأن افتا، قضا و اصدار حکم حکومی
3. عدم تفکیک لازم و کافی بین این دو در بحث از سوی فقها و آن چه از زعامت دارند، راجع به ولایت ظالم است.
زعامت از خداوند سرچشمه می‌گیرد به پیامبر صلی الله علیه و آله و ائمه علیهم السلام و فقهاء - متعدد یا واحد
مباحث غایب ولی لازم الحضور: 1. تفکیک بین این دو پدیده در ماهیت، احکام و شروط 2. علاج تعدد 3. ...