مقدمه اصول فقه (1402-1403) - جلسه 32
تفریق بین وصف محمول بر مباشر و محمول بر سببیت با عدم تلبس به مبدأ در سبب - بیان محقق اصفهانی: قیام دو گونه است: قیام عرض به معروض و قیام معلول به علت.
نقد بیان اصفهانی: لازم میآید بر صاحب غنم اطلاق آکل العلف شود؟! یا بر ولی طفل صدق آکل النجس شود!
ان قلت بر نقد و دفاع از نقد.
ان قلت: قطعاً در سبب، فعل سبب حرام است پس صدق عنوان بر سبب کافی است؟!
قلت: حرمت فعل سبب دلیل خودش را دارد و ربطی به صدق عنوان خاص ندارد؛ و آن تفویت غرض شارع است.لزوم تفکیک بین موارد.
فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 61
نقد استصحاب(دلیل سوم) با بیان محقق خویی
1. استصحاب در شبهات حکمیه جاری نیست.
2. در استصحاب باید نسبت به زمان حدوث مستصحب یقین داشته باشد و در این جا با فرض عدول از مجتهد اول دیگر یقین به حجیت نظر مجتهد اول ندارد.
بررسی نقد: بررسی نقد اول: نظر ما تفصیل در مساله است
بررسی نقد دوم: نقد دوم وارد نیست
نقد دلیل چهارم و پنجم:نقض به مثل مرگ،جنون مجتهد و التزام به وجود اشکال حال با اجزا یا بدون آن
بررسی ادله جواز مهم است تا دیده شود که اصولا نوبت به شک میرسد یا نه.
فقه العروة- اجتهاد، تقلید، مرجعیت و زعامت (1402-1403) - جلسه 76
5. نقد تمسک به سیره عقلا در مراجعه به اعلم - اخص از مدعا است.
نقد ادله عدم وجوب به ترتیبی که بیان شد:
1. نسبت به اطلاق ادله گفته شده: ادله امارات و حجج فرض اختلاف را نمیگیرد و مقام ما فرض اختلاف است. فرقی نیز بین آیه نفر و سوال و غیر این دو نیست.
چون شمول هر دو شمول متعارضین است. یکی معین ترجیح بلامرجح است و یکی لامعین دلیل ندارد. مفاد ادله حجیت تعیینی است پس مقتضای قاعده تساقط است مگر دلیل خاص باشد بر ترجیح یا تخییر!مثل باب خبرین متعارضین
2. نسبت به استقرار سیره شیعه بر مراجعه به فتاوای علماء اعلم و غیر اعلم در فرض اختلاف معلوم نبوده بلکه بعید است جداً.