3. ذات مسقلا لحاظ نشده لکن به عنایت و ابهام در معنای مشتق ملحوظ است. مراد گذشتگان نیز همین بوده است.
4. تعبیر دقیق‌تر از نزاع دخول یا خروج لحاظ منسوب الیه (ذات) در معنای مشتق است.
5. اشکال در البیاض ابیض و مثل ان زلزلة الساعة شیء عظیم و زید عالم(تکرار)
جواب: الف: در البیاض ابیض یا الوجود موجود مجاز در وضع و لغت باشد یا توسعه بدهیم و الا ابیض و موجود نیامده تا با آن ها این دو جمله گفته شود.
ب. در آیه کلمه شیء تکرار نشده لکن چون حکم شیء به استقلال در عظیم نیست احساس تکرار نمی‌شود و لذا حذف آن هم -لولا جهت ثانوی- ضرر نمی‌زند.
ج. در زید عالم نیز چنین است.

نکات درس گذشته:
1. جنس دلیلی که آوردیم دلیل عقلی است نه استحسان
2. تاکید بر مشی معتدل و عادل در اخذ به روایات در نظام حلقوی و هرمی
3. تراث سوزی نرم به دو صورت محقق می‌شود: اسرائیلیات انگاری -که مخالفان سنت مطرح می‌کنند - و افراط در اخذ و عمل به هر روایت به هر شکل با هر اطلاقی! که مورد تاکید برخی حوزویان است!
4. تاکید بر اصالت(پایا) و معاصرت (پویا) زوجی که در دوران معاصر کمتر به چشم می‌خورد.
شرط یازدهم: ان لایکون مقبلاً علی الدنیا...
سه نکته: 1. مراد از اقبال بر دنیا چیست؟ اقبال حلال یا حرام؟ به دنیای حلال یا حرام؟
2. دلیل این شرط اگر همان عدالت نباشد؟
3. صحت استناد به خبر احتجاج - تتبع و بیان تعلیقه ها

خارج اصول 21 آبان ماه 1401

راجع به استصحاب وجوب که مرحوم آخوند فرمود: چرا استصحاب موضوع(عالمیت) نشود؟ راجع به برائت چرا احتیاط نشود؟
نسبت به استصحاب موضوع: 1. قدیقال لایجری چون استصحاب در شبهات مفهومیه جاری نیست.
2. ردّ این قول: آقای آخوند قائل به جریان مطلق استصحاب است اگر ارکان آن مجتمع باشد و در این جا مجتمع است.