استفاده از آیه 21: 1. کل رب خالق 2. لانه رب خالق - یعبد
2. ما لیس برب - من کان - لایعبد. ما لیس بخالق - من کان - لایعبد
نکات آیات 21 الی 25 از سوره بقره - نکته فلاتجعلوا لله انداداً
تهمت به شیعه که غیر خداوند را می‌پرستد. اشاره به برخی حرکات افراطیون و جهّال شیعه که بهانه به دشمنان شیعه می‌دهند.اشاره به آیه قال عفریت من الجن انا آتیک به.
و این که توانایی فوق العاده در انحصار أنفاس نفیس نیست بلکه برخی پلشتان نیز صاحب قدرت می‌شوند.
قدرت آصف بن برخیا و قدرت ائمه علیهم السلام. در و انتم نعلمون در آخر آیه 22 می‌تواند انشاء در قالب خبر باشد یا قضیه مشروطه باشد.

برخی تلاش ها از قائلان به عدم اعتبار غیر از تمسک به سیره و اطلاق بعض الادلة
1. قیام سیره بر رجوع به رجال لعدم وجود زن مجتهده جامع شرائط بوده است.
2. انصراف ادله به رجال بدوی است که اعتبار ندارد.
3. ذکر رجل از باب تغلیب است نه انحصار
نقد و بررسی ادله:
1. نقد ادله عدم اعتبار: تا ادله اعتبار پاسخ داده نشود ادله اعتبار به نتیجه نمی‌رسد؛ چون نهایت آن ادله در حد اقتضاء است که می‌تواند با مانع (ادله اعتبار) مواجه شود.
البته ادله اعتبار همگی در اطلاق بعض الادله و سیره‌ی مورد اشاره منحصر نیست،شاید در ادامه به ادله محکم تری استشهاد شود. باید صبر نمود.
2. نقد ادله اعتبار به ترتیبی که اشاره شد؛
أ. ذکر رجل در معتبره ابو خدیجه خصوصیت را ثابت نمی‌کند - جالب این که محقق خویی در مبانی تکملة المنهاج خصوصیت می‌فهمد(ج1/ 10) و در تنقیح (ج2/ 225) ردّ می‌کند.
باب قضا را نباید به باب افتا مقایسه نمود، چون دلیلی ندارد.
اقول: شاید گفته شود: مقایسه صحیح است لکن اصل دلالت معتبره بر اعتبار و این که امام علیه السلام در مقام بیان این جهت باشند، قابل قبول نیست، و در مقبوله ابن حنظله « ینظران من کان... » دارد و چون مثبتین هستند تقییدی در کار نیست.
ب. نقد بر سیره گذشت متشرعه بشرط لا نبوده‌اند.

تفسیر آیه 6 تا 20 از سوره بقره - تقسیم مردم به سه قسم مومنین(متقین)،کفار و منافقین.
چهار آیه در وصف متقین - دو آیه در مورد کفار و سیزده آیه در باره منافقان - منافق به دلیل اظهار اسلام ئاخل در زمره مسلمانان است، هر چند نفاق وی آشکار باشد.
نکته قابل تامل: 1. تاکید بر دگم بودن و جهل کفار و منافقان
2. عدم توجه منافقان به افساد و سفاهت خویش
3. مقدس انگاشتن جهالت ها و فسادهای خود است.
مجاری ادراک قلب،بصر و سمع است و این هر سه در مورد کافران بسته شده است.
تحقیقی در مورد کلمه ناس - ناس به معنای توده مردم، فرد خاص یا افراد خاص از مشرکان و منافقان و امامن شیعه(کافی8 /244 و 245)

5-9-2. فی الفرق بین المشتق و مبدأه مفهوما
مشتق ابا از حمل و جری بر ذات(متلبس به مبدا) ندارد چون با آن نحوی از اتحاد دارد به خلاف مبدأ.
نقول: محقق خراسانی به لازم فرق اشاره دارد نه به کنه آن والا سوال از وجه این فرق می‌شود که چرا چنین است؟!
و بر اساس توضیحات ما در امر اول مساله واضح است ضمنا مراد از مبدأ آیا همان معنای معروف و مصطلح آن است؟ما چنین فرض کرده‌ایم.
محقق خراسانی در بیان آن امر ناظر به کلمات صاحب فصول است که تفاوت این دو را به اعتبار دانسته‌اند.
واضح است که فرق به اعتبار غیر از فرق به مفهوم و هویت است.