header

مقصد اول اصول فقه (1404-1405) - جلسه 20

مقصد اول اصول فقه (1404-1405)

استحقاق عقای با مخالفت و وجه و دلیل آن
کلام محقق اصفهانی که تصریح به ظلم بر مولا دارد در مقابل گفته شده، ملاک مستقل دیگری دارد.
داوری:
1. نزاع به انحصار مدرکات عقل عملی در دو قضیه العدل حسن و الظلم قبیح و عدم انحصار برمی‌گردد.
2. ملاک مستقل ثابت نیست. با غفلت از ظلم عقل به چه ملاک قبیح می‌شمارد.
التفات تفصیلی که لازم نیست التفات اجمالی کافی است.
بر اساس تفاسیر ظلم نیز ظلم بر خداوند معنا دارد - باید هر بالعرضی به بالذات برسد.

فلسفه قواعد فقهیه (1404-1405) - جلسه 8

ضابطه واحد انگاری یا تعدد انگاری قواعد فقهیه
فقه ترکیز و فقه تفریق
اصالت داشتن یا طریقیت داشتن مواردی که چند عنوان وجود دارد
مثل احتلام، پانزده سالگی و ...
خفا جدران و خفا اذان
ارجاع برخی از عناوین به برخی دیگر
قاعده قرعه و عدل و انصاف
عدل و انصاف نه مساهمه و مقاسمه
ارجاع قاعده قرعه به عدل و انصاف
موقعیت قاعده عدل و انصاف نزد فقها

فلسفه قواعد فقهیه (1404-1405) - جلسه 6

مرکز فقه ائمه اطهار علیهم السلام
اختلاف در استفاده کبری از بیان شارع
مثلا: محقق نایینی قائل به تفاوت بین لاتشرب الخمر لانه مسکر با لاتشرب الخمر لاسکاره است درحالی که محقق خویی فرقی بین این دو قائل نیست
محقق اصفهانی حیثیات تعلیلی در احکام عقلی را موضوع حکم میداند برخلاف حیثیت تعلیلی در احکام شرعی
این سخن ناصحیح است

مقصد اول اصول فقه (1404-1405) - جلسه 27

مقصد اول اصول فقه (1404-1405)

محقق خویی کبرای کلی در کلام محقق اصفهانی را می‌پذیرد لکن در تطبیق بر مورد اشکال دارد.
زیرا بحث در وجوب شرعی مقدمه است نه لابدیت عقلی و کلام اصفهانی در فرض دوم می‌آید نه اول.
کلامی با این دو محقق:
1. در احکام شرعیه حیثیات تعلیقی اگر واقعا تعلیلی باشد چرا به تقییدی بر نگردد؛ خود محقق خویی نیز دارند.
2. اگر مستند حکمی عقل است قهرا حکم در سعه و ضیقش تابع عقل است.
مانند خیار غبن و ضرر
3. نفس توصل اسم مصدری است قهرا موضوع حکم واقع نمی‌شود.
تنبیه هامّ: اصل مساله مهم است ...